Alleen op vakantie met autisme en ADHD

Spanning rondom vakanties

Veel mensen kijken uit naar de vakantie, maar het kan voor mensen met autisme ook een hoop spanning en onrust met zich meebrengen. Een nieuwe locatie, andere routines en rekening moeten houden met de gebruiken in een ander land. Door alleen op vakantie te gaan, heb ik kunnen ontdekken wat ik fijn vind in de voorbereiding, tijdens de reis en wanneer ik op locatie ben. Ik neem je mee in hoe ik het alleen op vakantie gaan heb ontdekt.

Wat doe je het liefst op vakantie?

Het liefst lig ik op vakantie de hele dag in het water op zoek naar kleurrijke visjes en bijzondere onderwaterlandschappen. Bij dat gegeven start vaak de planning van mijn vakanties. Ik zoek een locatie uit waar ik gemakkelijk kan snorkelen en bouw de rest daar omheen. Mijn eerste reis alleen was een week naar Zuid-Frankrijk met de trein. Deze treinreis was rechtstreeks van Rotterdam naar Marseille. Later ben ik ook treinreizen gaan maken met overstappen, maar voor de eerste keer was het heel fijn om me daar geen zorgen over te hoeven maken. Waar ik vooraf bang was dat ik me alleen zou voelen, gebeurde dit helemaal niet. Ik voelde me vrij en genoot ervan met niemand anders dan mijzelf rekening te hoeven houden.

Stad of natuur?

Een volgende stap buiten mijn comfort zone deed ik de reis daarna, in de winter naar Kopenhagen. Ook in vakanties met anderen verkoos ik altijd de natuur boven de stad en toch besloot ik 10 dagen de stad te gaan ontdekken. Deze trip was geïnspireerd door mijn handwerk hobby’s. Met heel veel leuke garen- en hobbywinkels vermaakte ik mij prima. Ik ben zelfs met oud en nieuw de drukte van de stad op gaan zoeken. Oortjes in en gaan. Ik vertrok weer toen ik wilde gaan en was ontzettend trots dat ik het op mijn manier had kunnen doen.

Eigen vervoer of OV?

Na dit succes ging ik in de zomer daarop naar Sardinië, waar ik een volgende hobbel nam door voor het eerst een auto te huren. Vlak voor de reis kwam ik erachter dat het openbaar vervoer op Sardinië toch minder goed geregeld was dan ik had bedacht, waardoor ik last-minute besloot dat ik weer auto moest gaan rijden. Dit ging verrassend goed en ik leerde hoe leuk ik het vond om door de bergen te kronkelen. Doordat het autorijden me nog wel relatief veel energie kostte, paste ik mijn plannen daar op aan, maar het gaf me een vrijheid die ik op eerdere solo reizen niet had.

Conclusie

Inmiddels is alleen reizen mijn uitgangspunt en reis ik met anderen wanneer dat zo uitkomt. Als ik alleen op vakantie ben, heb ik geen behoefte om andere soloreizigers te ontmoeten. Soms kom ik ze tegen en maak ik een praatje, maar meestal zit ik heerlijk in mijn eigen bubbel. Ik doe precies waar ik zin in heb en hou contact met thuis om mijn avonturen te kunnen delen.